Musical Youth – Pass the Dutchie
label: MCA
jaar: 1982
kant a:
kant b:
Musical Youth – Tell Me Why?
label: MCA
jaar: 1983
kant a:
kant b:
Ik was helemaal gegrepen door Musical Youth toen ik twaalf was. Ik had een jaar daarvoor Doe Maar, en in het bijzonder de baslijnen van Henny Vrienten ontdekt, en dit paste in het straatje. Maar die van Musical Youth waren net zo oud als ikzelf, en ze zongen niet over ver-van-mijn-bed zaken als meisjes die van mij zijn, dus dat sprak nóg meer aan. Niet dat de betekenis van een uitdrukking als “Pass the Dutchie” volledig tot me doordrong, maar goed.
Ik had de eerste single (die overigens door de grote John Peel, vrede zij met hem, zelve gepusht werd op de radio, waarna het de hit werd die het hoorde te zijn) gekocht, het album Youth of Today en de 12″”Rub’n’Dub”, en draaide alles grijs op mijn Dual pick-upje, terwijl ik met een tennisracket de baslijnen naspeelde. Na een tijdje begon ik de b-kanten steeds beter te vinden, net als het dubby “Rub’n’Dub”. Ik kon echt zwelgen in die baslijnen.
Na een jaar was ik eroverheen gegroeid en vond ik er weinig meer aan – ook al doordat ik via mijn oom Pim echte Jamaicaanse reggae en ska had gehoord. In navolging van Pim was ik inmiddels ook fan van een Britse sitcom over een van oorsprong Jamaicaanse familie in Engeland, No Problem! en begon ik, eh, lucht te krijgen van zaken als wiet roken en wat dat voor fijne effecten dat op je kon hebben. Ik nam Musical Youth dus niet helemaal serieus meer, hoe onterecht ook. Maar ik was toch een beetje verdrietig toen ik hoorde dat na het uiteenvallen van de band, een van die kleine mannetjes een crimineeltje was geworden. Patrick Waite stierf in 1993 aan een hartkwaal terwijl hij wachtte op een proces, iets met drugs.
Inmiddels bestaat de groep weer, natuurlijk. Ze schijnen zelfs in oktober in Nederland te spelen.