(Deel 275 hiero)
The House Martins – Happy Hour
label: Chrysalis
jaar: 1986
kant a:
kant b:
Ik kocht de 12″, dacht ik. Bij Bullit in Breda. Maar verkoper Guus had me de verkeerde plaat, namelijk “Sheep”, in de juiste hoes gegeven. Niet lang daarna kocht ik de 7″ toen ik hem tegenkwam, dus ik heb het laten zitten. Ergens is er dus iemand die de maxi van “Happy Hour” heeft in de hoes van “Sheep”. Ruilen?
Of hij ligt nog ergens op een stapel, want “Sheep” was niet zo goed, dus het zou best kunnen dat die nooit verkocht is. Misschien vond Guus van Bullit “Sheep”, anders dan de rest van de wereld, wél beter dan “Happy Hour” en vocht hij een verbeten strijd ter promotie van het nummer. Immers, als je een liedje maar vaak genoeg hoort, ga je er vanzelf goede dingen in horen. Of stel ik me zo voor dat hij dacht. Studio 100 bestond toen nog niet.
Sorry Guus, het is niet gelukt.
5 replies on “7-inch serie, deel 276”
ik vond guus zelf wel een soort sheepy uitstraling hebben, sloffend in die kromme houding ook. dus vandaar zijn schapecampagne wellicht. stomme vent eigenlijk. leuke winkel.perfecte dag: toen kaw liga net uit was, en ik het luisterde en guus was op vakantie (israel natuurlijk) en gina paste op de winkel….
ah ik vond guus altijd heel sympathiek. gina, die herinner ik me niet.
gina! van de zanetti!dave!
oh ja, gina, zo heette die. heette die zo? ik dacht dat ze anders heette. en stond die in bullit? kan ik me niet herinneren.
bijna nooit maar heel soms wel