(Deel 153 hiero)
Jane Birkin – Black … White
label: Desk & Field
jaar: 1970
kant a:
kant b:
www.janebirkin.net
Zuchtmeisje!! Dit singeltje werd in de jaren zeventig cadeau gedaan aan klanten van Black & White whisky. Het is speciaal geschreven en geproduceerd voor het drankmerk door respectievelijk Pierre Bachelet en Hervé Roy, het duo dat verantwoordelijk was voor de muziek voor de film Emmanuelle, waaruit Mark Ronson samples heeft gebruikt voor Lily Allens “Littlest Things”. Jane Birkin is de een van de weinige zangeressen die niet kunnen zingen en er toch grandioos mee wegkomen. Knap. In dit nummer hoor je goed hoe ze dat doet: als ze de hoge noot niet haalt, schakelt ze gewoon over op hitsig gefluister. En iedereen trapt erin. Terecht, want de combinatie met dat zenuwachtige symfonische orgeltje is fantastisch.
Op YouTube staat een mooie opname van haar als ze het schitterende “Je suis venu te dire que je m’en vais” live zingt terwijl de tranen over haar wangen stromen (het was twee maanden na Gainsbourg’s dood): hiero.
2 replies on “7-inch serie, deel 154”
zo! coole track hoor. ik had deze al, maar in een hele krakerige versie. en jane moe nie kraak nie.
nog geen euro op de rommelmarkt. sommige mensen weten niet wat ze weggooien.