Deel 4 van de concertweek (naast Motorpsycho op zondag en Radiohead dinsdag ook nog Premier afgelopen vrijdag) was gisteren: Rock ‘n Roots in us Petrolleke, met Bjørn Berge (foto), The Gourds en The Seatsniffers.
Bjørn Berge was zeer goed. Een man alleen met zijn gitaren en knapperig geroosterde stemgeluid, dat kan al bijna niet meer fout gaan. Ik ken zijn nieuwe plaat nog niet, en de vorige een beetje, maar hij had me. Rauwe blues met een streepje funk en donderende covers van ‘Give It away’ en ‘Ace of Spades’, rrrrrrrrr. Indrukwekkend.
The Gourds is ook een fijne band. Eigenlijk Band met een hoofdletter, want daar doen ze me vaak aan denken. En Creedence. Waarschijnlijk zijn er dus tienduizenden van dit soort bands in Amerika, maar dat maakt het er niet minder goed om.
The Seatsniffers heb ik gemist. Ik was moe. Ja wat?
volgens mij hedde gij best nen goeien aard!
Nieuwe Bjøn Berge is niks – allemaal eigen composities. Liedjes schrijven is niet het sterke punt van de man. Raggen op een slidegitaar wel.