Zoals verwacht is deze trein veel drukker dan die op de heenweg. Rond een uur of 2 komt een chagrijnig wijf de coupé binnen. Ze begint meteen met haar palmtop te typen, en ze is een van die idioten die niet doorhebben dat je het geluid van de knoppen op je digispeeltje uit kunt zetten. Bovendien krijgt ze de hele tijd luid aangekondigde sms’jes. Gelukkig houdt het gebliep na een halfuurtje op.
Onderweg wordt de slaap voortdurend gestoord door opstappende en met harde onaangename stemmen hun komst aankondigende Oost-Europeanen. We zijn behoorlijk brak bij aankomst in Rome.