de man zat op zijn eigen toonbank toen ik de in winkel liep. hij keek verveeld, maar toen hij mij zag binnenkomen klaarde zijn gezicht op.
“hallooooo!”
“euhm… goedemorgen?” zei ik, verbaasd over zoveel hartelijkheid van de man die me normaal geen blik waardig keurde en met neergeslagen ogen het bedrag noemde dat hij verwachtte in ruil voor het pakje marlboro en de humo. ik probeer altijd te vermijden bij deze sigarenman sigaretten te kopen, nadat ik hem, met zijn zo te horen bredase afkomst notabene zelf een buitenlander hier in antwerpen, eens een paar foute opmerkingen heb horen maken over “vreemdelingen”, en een dag later “het pallieterke”¹ op de toonbank zag liggen. maar vandaag was ik vergeten mijn principes mee te nemen van huis en prompt had ik geen zin om ver te lopen voor mijn benodigdheden.
“een marlboro en de humo, zeker?”
“graag,” zei ik, andermaal verbaasd. ik had niet verwacht dat hij dat zou onthouden.
“ik ga verhuizen, wist u dat al? hier heeft u een papier met het nieuwe adres ja het is hier om de hoek hoor want het is hier verschrikkelijk het hele pand staat op instorten die verdomde huisjesmelkers ook gék word ik ervan meneer overal loopt water langs de muren gaten in de muur de muizen kruipen over de toonbank als ik ‘s ochtends de winkel open doe en ja dat kan natuurlijk niet he met al dat papier hier.”
“tja…”
“en nu ga ik dus om de hoek zitten ja ik woon daar dus da’s nogal makkelijk he ruimte zat ik had het al veel eerder moet… ah! dáár ben je! ik zit al een uur te wachten!,” riep hij ineens naar iemand die de winkel in kwam. hij vervolgde zijn monoloog niet, maar zei dat ik hem €5,20 schuldig was. zonder me aan te kijken.
ik gaf hem een briefje van twintig, hij gaf me het wisselgeld, nog steeds zonder me aan te kijken, en liep de man achterna naar een kamer achter de winkel.
“tot ziens, en succes met de verhuizing,” zei ik nog.
geen antwoord.
“hallooo!”
de sigarenman kwam terug de winkel in. hij keek verstoord.
“ja?”
“ik zei tot ziens en succes met de verhuizing.”
“roep je me daar voor terug?”
“nou ja,” zei ik, en liep terug de nationalestraat in.
¹ – een gratis blaadje dat gevuld wordt door ultraconservatieven en vlaams-nationalisten, om het netjes te zeggen
Categories